Pasolini luźno adaptuje niedokończone dzieło markiza de Sade, tworząc owiany legendą obraz, w którym brutalność, erotyka i przemoc wzajemnie się przeplatają. Zakazany w 40 krajach, w wielu innych uszczuplony o zbyt mocne sceny. Kontrowersyjny i do dziś wzbudzający skrajne emocje.
Akcja filmu osadzona jest w czasach II Wojny Światowej, choć widz zamiast działań militarnych zobaczy dewiacje, jakie twórcy rzadko decydują się pokazywać na ekranie. W tytułowym miasteczku Salò rządzą czterej faszyści, którzy z okolicznej ludności wybierają 30 osób, by torturować ich psychicznie i fizycznie.
Pasolini wielokrotnie i daleko przekracza granicę dobrego smaku, tworząc dzieło bardzo wyraziste, ale odrażające. Film jest mozaiką nagości, perwersji, przemocy i drastycznych scen, a takie zestawienie sprawia, że zamiast na idei filmu, widz skupia się na warstwie dosłownej.
Słynna jest m.in. scena, w której naga dziewczyna zmuszona jest do zjadania ekskrementów, przez co Pasolini wyraża ostrą krytykę konsumpcjonizmu. Film, przez zbyt ostre środki wyrazu, traktować można raczej jako szaleńczą, perwersyjną wizję, niż ideologiczną manifestację.
Szokujące i obrzydliwe, a jednak kontrowersje jakie wzbudza, skłaniają do zapoznania się z tym obrazem.
Więcej o filmie na:
Filmweb: ocena 5.5
IMDB: ocena 6.0
Trailer filmu "Salò o le 120 giornate di Sodoma" (1975), reż. Pier Paolo Pasolini.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz